projekt N.E.O.

MECHANIKA

strona 4  spis treści | wstecz | dalej | napisz 

 

nagłówki

1.3.2 Ograniczenie maksymalnej wartości umiejętności.

1.3.3 Modyfikatory poziomu umiejętności.

1.3.4 Poziomy trudności.

1.3.2 Ograniczenie maksymalnej wartości umiejętności.

Bez względu na rodzaj modyfikatorów, wysokość wartości ostatecznej cechy nie może przekroczyć pewnych ograniczeń związanych z ludzkim organizmem:

  • Po pierwsze, wartość ostateczna cechy nie może być większa niż 4 * wartość bazowa cechy. W przypadku przekroczenia tejże wartości - czytaj poniżej.
  • Po drugie, maksymalna wartość bazowa cechy nie może przekroczyć 16 - o wyjątkach czytaj niżej.

Jest więcej niż pewne, że w pewnym momencie w grze pojawi się postać (lub jakieś inne stworzenie), która nie powinno być w taki sposób ograniczone. Co wtedy?
Zastosuj jedno z poniższych rozwiązań:

wspólne działanie (patrz 1.3.3)
Jeśli powodem przekroczenia jest połączenie sił kilkorga postaci, mistrz gry może pozwolić na wykorzystanie tej ekstremalnie wysokiej wartości.
Jednakże, o ile nie jest to działanie natychmiastowe (kilkoro ludzi podnoszących jeden wielki ciężar), to czas trwania akcji ulega wydłużeniu tyle razy, ile razy wartość ostateczna przekracza dopuszczalne maksimum (zaokrąglać w górę), np. przy dopuszczalnym maksimum 32 i osiągniętej wartości 75, czas wykonanej akcji wzrósłby trzykrotnie (bo 75 / 32 wynosi 2,34 - a po zaokrągleniu 2,34 w górę otrzymamy 3).
anime / nie-ludzie
Jednostka, która może przekraczać ludzkie ograniczenia.
No cóż, wszyscy lubimy zagrać prawdziwie niepokonanym bohaterem zdolnym do nadludzkich wyczynów - jeśli prowadzisz w taki sposób lub z jakiegoś powodu jakaś postać jest zdolna do takich wyczynów, nie przejmuj się ograniczeniami.

1.3.3 Modyfikatory poziomu umiejętności.

Modyfikowanie umiejętności jest bardzo proste. Mistrz gry musi odpowiedzieć na dwa pytania.

Po pierwsze, czy zaistniałe okoliczności powodują, że

  • postać znajduje się w kiepskich warunkach, nadmiernie się spieszy, jest bardzo zestresowana lub metoda podjętego działania jest niewłaściwa?
    Jeśli tak, obniż umiejętność o jeden poziom doświadczenia.
  • postać wykonuje zadanie tak jak zwykle.
    Jeśli tak, pozostaw umiejętność na aktualnie wykorzystywanym poziomie.
  • postać natrafiła na wyjątkowo sprzyjające okoliczności, wpadła na dobry pomysł usprawniający, jest bardzo pewna siebie lub poświęca dwa razy tyle czasu na czynność?
    Jeśli tak, podwyższ umiejętność o jeden poziom doświadczenia.

Po drugie, czy ktoś pomaga postaci w wykonaniu zadania?
Jeśli tak, zsumuj wartość ostateczną cechy osoby wykonującej czynność (w przypadku, gdy mamy do czynienia z równorzędnym wysiłkiem wszystkich, użyj nalepszej wartości ostatecznej) i zmodyfikuj o wartości bazowe wszystkich biorących udział (nie zapominaj o sprawdzeniu, czy współpracownicy mogą rzeczywiście pomóc - tzn. czy posiadają odpowiednie umiejętności).

Na koniec porównaj z poziomem trudności.

1.3.4 Poziomy trudności.

Sposób ustalania poziomu trudności zależy od tego czy możemy napotkać opór czy nie.

W przypadku prostszym (brak oporu) wystarczy określić poziom kwalifikacji wymaganych w danym przypadku (każdy, przeciętny, doświadczony, ekspert lub wybitny), a następnie przemnożyć odpowiednio przeciętną wartość cechy bazowej (8) przez współczynnik wynikający z poziomu kwalifikacji.

Przykład 1:
wykonanie krzesła za pomocą odpowiednich narzędzi wymaga zaledwie przeciętnego poziomu umiejętności stolarskich, czyli poziom trudności wyniesie 8.

Przykład 2:
zdiagnozowanie rzadkiej choroby wymaga znacznego doświadczenia medycznego, a więc poziom trudności wyniesie 16.

W przypadku trudniejszym (występuje opór), obiekt działania musi zdawać sobie sprawę z naszego działania - jeśli tak jest, powinien zdecydować czy opiera się czynnie czy też biernie (domyślnie przyjmuj opór bierny).
Opór czynny polega na podjęciu przeciwdziałania - opierający się wykonuje reakcję. Pozwala mu to zdecydować, jaką umiejętność chce wykorzystać (wymagana aprobata mistrza gry) oraz rzucić kostką (tak jak przy normalnym teście).
Opór bierny zakłada minimalny wysiłek - opierający się nie traci czasu na zorganizowaną reakcję oraz nie rzuca kością.

Po ustaleniu poziomu trudności można sprawdzić wynik akcji poprzez porównanie wartości ostatecznej wykonującego (lub wykonujących) działanie z poziomem trudności.

spis treści | początek | dalej | napisz